Kiljan Halldórsson

 Bo dwie są pucie czy też pcie (co kto woli, do wyboru, niepotrzebne skreślić), jak to ogłosił niedawno zgłoszony przez obywatela z Żoliborza obywatelski kandydat na głowę państwa... A tłum obywateli wielbiących obywatela z Żoliborza zgodził się z tym obywatelskim oświadczeniem z radością, przystał entuzjastycznie na tę wykrzyczaną prawdę, wydał pełen aprobaty i tryumfu okrzyk. Tak ten świat jest urządzony przecież, obywatelskość na dwie możliwości zaplanowana, nie ma tedy co kombinować, trzeba nam wypełzać z bagien niejasności na twardy grunt krzepkiej, zwycięskiej prostoty... Jest to też okrzyk, zapewnienie, potwierdzenie tej wielkiej prawdy całkiem na miarę czasu, gdzie górę bierze znów dzikość, bierze ją natura z jej pradawnymi instynktami... Tam gdzieś w głębinach chuć i pcie dwie przecie w stadzie, i pożądania, macierzyństwa i żarłoczność w tymże, i dobrze by było wywołać bardziej na powierzchnię potęgi te wielkie... Wojna się przecież toczy obok i ona pokazuje, jak się wszys...

  Zniecierpliwiony jestem trochę, na kolory czekam, na wiosnę... A skoro marzec, to już blisko... Anton Helgi Jónsson  Wiosna  Niedziela słoneczna i ciepła  wiosna w pląsach czeka na wszelki życia przypadek  co oddychać kocha Szarość odchodzi z gór  co wielce je odmładza ciepło delikatną dłonią  gładzi blizny po zimie  Zapominają o zaspaniach ludzie  budzą się rześcy, odświeżeni w ich głosach ni śladu apatii gdy ich "dzień dobry" rozbrzmiewa        przełożył Kiljan Halldórsson  ---- Ilustracja: Louisa Matthíasdóttir, Islandzkie miasteczko.