Z dzikiego chóru

Ostatnio miś się przebiegł po słowackim Liptowskim Mikułaszu. Oto wiosna wybiegła, na dość mocnych obrotach, trzeba przyznać, żywiołowo, z pazurem... Chudy miś po zimowej drzemce wypędzony głodem z gawry...

U Hamsuna też jest miś taki głodny i rozbudzony. Wszystko właściwe głodne życia, w pobudzonych sokach. Słońce jak oko zadumanego boga patrzy z coraz wyższych punktów, gwiazdy blakną... Dzień, rozrastający się dzień, a nad granicą świata rozpłomienia się niebo... Wiosenne świty, wiosenne śpiewy, wiosenne tętno... Spać już nie sposób. Radość, że na powrót wszystkie te przebudzenia można przeżywać, wzniośle i radośnie, bosko... Pograjmy z wiosną, dudni serca rytm... Ziemia jakby dotknięta jest czarodziejską różdżką...

Knut Hamsun i natura, niezbędna do życia, przeżycia. Nie lubił miejskiej cywilizacji. A dionizyjskich nastrojów szukał w górach, lasach, nad morzem. Mocne przeżycia w dziczy, jak w powieści "Pan", czy szukanie spokoju i ukojenia, jak w "Misteriach"... Mocno widać jego panteistyczną postawę. Najbliżej bóstwa jest się w naturze, najbliżej tajemnicy życia... To w jej sąsiedztwie jest miejsce na przygodę i namysł...

Mistyczne związki człowieka z przyrodą. Gdzież, jak nie w oszałamiająco pięknej Norwegii, mogły wybrzmieć takie dzieła jak właśnie "Pan" czy "Błogosławieństwo ziemi"... A także rzeczy z "Dzikiego chóru", jedynego poetyckiego dzieła Hamsuna. No, poetą to nerwowy Knut Hamsun był zawsze, ale "Det vilde Kor" jest jedyną jego książką z wierszami, zróżnicowaną, bo wachlarz tematów tam szeroki - od polityki po erotykę. Ukazała się 120 lat temu, w 1904 roku, a w 2007 folkmetalowa grupa Lumsk z Trondheim do wybranych tekstów Hamsuna napisała muzykę. I tak powstał dość ciekawy album, także o tytule "Det vilde Kor"...

Więc przywitajmy wiosnę z Hamsunem: